Labrador Retriever

Το στοργικό και έξυπνο Labrador Retriever είναι η νούμερο ένα ράτσα της Αμερικής που έχει καταχωρηθεί στο American Kennel Club. Ακόμη και άνθρωποι που δεν έχουν σκύλο μπορούν να αναγνωρίσουν ένα Lab, οι καλλιτέχνες και οι φωτογράφοι έχουν απαθανατίσει την εικόνα τους αμέτρητες φορές — συνήθως ως πιστό σύντροφο, περιμένοντας υπομονετικά στο πλευρό του ιδιοκτήτη τους.

Tο Lab διαθέτει είναι μυώδες και αθλητικό σώμα. Έχουν ένα κοντό, εύκολο τρίχωμα, φιλική συμπεριφορά, έντονη νοημοσύνη και άφθονη ενέργεια. Η αφοσίωση σε αυτή τη ράτσα είναι βαθιά. Τα Lab είναι αγαπησιάρικα, προσανατολισμένα στον άνθρωπο που ζουν για να υπηρετούν τις οικογένειές τους και οι ιδιοκτήτες και θαυμαστές τους μερικές φορές τα παρομοιάζουν με αγγέλους.

Η ράτσα προέρχεται από το νησί Newfoundland, στα ανοιχτά της βορειοανατολικής ακτής του Ατλαντικού του Καναδά. Αρχικά ονομαζόταν σκύλος του Αγίου Ιωάννη, από την πρωτεύουσα της Newfoundland, εκτράφηκαν για να βοηθήσουν τους ντόπιους ψαράδες – κουβαλώντας δίχτυα, φέρνοντας σχοινιά και ανασύροντας ψάρια που είχαν ξεφύγει από τα δίχτυα – καθώς και για να είναι ένας οικογενειακός σκύλος.

Σήμερα, τα περισσότερα Lab παραλείπουν τη σκληρή δουλειά και περνούν τις μέρες τους κάτω από την στοργή και περιποίηση των ανθρώπων. Ωστόσο, ορισμένα Labs εξακολουθούν να χρησιμεύουν σε απαραίτητες εργασίες.

Η γλυκιά φύση του Lab τo κάνει έναν εξαιρετικό σκύλο θεραπείας, που επισκέπτεται σπίτια ηλικιωμένων και νοσοκομεία, και η ευφυΐα τους τα καθιστά ιδανικά για άτομα με αναπηρία. Διαπρέπουν επίσης ως σκύλος έρευνας και διάσωσης ή ως ιχνηλάτης για κυνηγούς, χάρη στην αθλητική κατασκευή τους, τη δυνατή μύτη και τη θαρραλέα φύση τους. Τα Labs έχουν γίνει επίσης η ράτσα που μπορεί να κερδίσει σε αθλήματα σκύλων, όπως αγώνες ευκινησίας και υπακοής, ειδικά υπακοής.

Υπάρχει μια δουλειά σκύλου στην οποία τα Labs δεν έχουν ελπίδα: ο φύλακας. Στην πραγματικότητα, οι ιδιοκτήτες λένε ότι το γλυκό, εξυπηρετικό Lab τους είναι πιθανό να χαιρετήσει έναν εισβολέα και να του δείξει με χαρά πού είναι κρυμμένα τα αγαθά.

Τα Labrador Retrievers έχουν αποδείξει τη χρησιμότητα και την ευελιξία τους σε όλη την ιστορία τους, μεταβαίνοντας εύκολα από σύντροφος ψαρά, σε ιχνηλάτη, σε σκύλο επίδειξης, σε σύγχρονο σκύλο εργασίας. Ένας ρόλος παρέμεινε σταθερός: υπέροχος σύντροφος και φίλος.

Labrador Retriever

Σημαντικότερα

• Τα Labrador Retrievers λατρεύουν να τρώνε και παίρνουν βάρος πολύ γρήγορα αν τραφούν υπερβολικά. Περιορίστε τις λιχουδιές, ασκήστε στο Lab σας έντονη άσκηση και μετρήστε τα γεύματά του αντί να αφήνετε φαγητό μόνιμα διαθέσιμο. Να γνωρίζεται ότι η μεγάλη όρεξη του Lab επεκτείνεται σε τρόφιμα ακόμη και μη βρώσιμα. Τα Labrador αναζητούν τροφή στα σκουπίδια, στον πάγκο της κουζίνας σας και μπορούν να φτιάξουν ένα γεύμα με μασημένα αντικείμενα, όπως παιδικά παιχνίδια.
• Τα Labrador Retriever εκτράφηκαν για σωματικά απαιτητικές εργασίες και έχουν την υψηλή ενέργεια που συνδυάζεται με την εργατική τους φύση. Χρειάζονται τουλάχιστον 30 με 60 λεπτά άσκησης την ημέρα. Χωρίς αυτό, μπορούν να εκτονώσουν την ενέργειά τους με άσχημους τρόπους, όπως το γάβγισμα και το μάσημα.
• Τα Lab έχουν τόσο καλή φήμη που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να ασχοληθούν με την εκπαίδευσή τους. Αλλά τα Labs είναι μεγάλα, ενεργητικά ζώα και όπως όλα τα σκυλιά, πρέπει να διδαχθούν σωστούς τρόπους. Εγγραφείτε σε μαθήματα υπακοής μόλις φέρετε το Lab σας στο σπίτι.
• Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται τα Labs ως μια υπερκινητική ράτσα. Τα Labs σαν κουτάβια είναι σίγουρα ζωηρά, αλλά τα περισσότερα θα επιβραδύνουν λίγο καθώς μεγαλώνουν. Ωστόσο, συνήθως παραμένουν αρκετά δραστήρια σε όλη τους τη ζωή.
• Τα Labrador Retrievers δεν είναι γνωστό ότι είναι καλλιτέχνες απόδρασης, αλλά με το σωστό κίνητρο – όπως μια μυρωδιά από κάτι νόστιμο – ένα Lab θα απογειωθεί. Βεβαιωθείτε ότι το Lab σας διαθέτει ετικέτες αναγνώρισης και μικροτσίπ.

Ιστορία

Τα Labrador Retrievers κατάγονται από το νησί Newfoundland, στα ανοιχτά της βορειοανατολικής ακτής του Ατλαντικού του Καναδά. Αρχικά ονομαζόταν St. John’s dogs, από το όνομα της πρωτεύουσας της Newfoundland, τα Labs χρησίμευαν ως σύντροφοι και βοηθοί στους ντόπιους ψαράδες από το 1700.

Τα σκυλιά περνούσαν τις μέρες τους δουλεύοντας μαζί με τους ιδιοκτήτες τους, ανασύροντας ψάρια που είχαν γλιτώσει από αγκίστρια και στη συνέχεια επέστρεφαν στο σπίτι για να περάσουν το βράδυ με την οικογένεια των ψαράδων.

Αν και η κληρονομιά τους είναι άγνωστη, πολλοί πιστεύουν ότι ο σκύλος του Αγίου Ιωάννη διασταυρώθηκε με τον σκύλο της Newfoundland και άλλα μικρά τοπικά σκυλιά.

Οι ξένοι παρατήρησαν τη χρησιμότητα και την καλή διάθεση του σκύλου και οι Άγγλοι αθλητές εισήγαγαν μερικά Lab στην Αγγλία για να χρησιμεύσουν ως ιχνηλάτες. Ο δεύτερος κόμης του Μάλμσμπερι ήταν ένας από τους πρώτους και έστειλε τα σκυλιά του Αγίου Ιωάννη στην Αγγλία κάπου γύρω στο 1830. Ο τρίτος κόμης του Μάλμσμπερι ήταν το πρώτο άτομο που αναφέρθηκε στα σκυλιά ως Labradors.

Παραδόξως, τα Labs -τώρα ο πιο δημοφιλής σκύλος της Αμερικής- είχαν σχεδόν εξαφανιστεί μέχρι τη δεκαετία του 1880 και η οικογένεια Malmesbury και άλλοι Άγγλοι πιστώνονται ότι έσωσαν τη ράτσα. Στη Νέα Γη, η ράτσα εξαφανίστηκε λόγω κυβερνητικών περιορισμών και φορολογικών νόμων. Επιτρεπόταν στις οικογένειες να κρατήσουν όχι περισσότερους από έναν σκύλο και η κατοχή ενός θηλυκού φορολογούνταν υψηλά, έτσι τα θηλυκά εξαφανίστηκαν.

Στην Αγγλία, ωστόσο, η ράτσα επέζησε και το Kennel Club αναγνώρισε το Labrador Retriever ως ξεχωριστή ράτσα το 1903. Το αμερικανικό Kennel Club ακολούθησε το παράδειγμά του το 1917 και στη δεκαετία του ’20 και του ’30, εισήχθησαν British Labs για την καθιέρωση της ράτσας στις Η.Π.Α

Η δημοτικότητα της ράτσας άρχισε πραγματικά να απογειώνεται μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1991, το Labrador Retriever έγινε ο πιο δημοφιλής σκύλος που καταχωρήθηκε στο American Kennel Club — και έκτοτε κρατούν αυτή τη διάκριση. Επίσης, βρίσκονται στην κορυφή της λίστας στον Καναδά και την Αγγλία.

Σήμερα, τα Labs εργάζονται στην ανίχνευση ναρκωτικών και εκρηκτικών, την έρευνα και διάσωση, τη θεραπεία, τη βοήθεια σε άτομα με αναπηρία και ως ιχνηλάτες για κυνηγούς. Διαπρέπουν επίσης σε όλες τις μορφές διαγωνισμών σκύλων: επίδειξη,ευκινησία και υπακοή.

Μέγεθος

Τα αρσενικά έχουν ύψος 22,5 έως 24,5 ίντσες και ζυγίζουν 65 έως 80 λίβρες. Τα θηλυκά έχουν ύψος 21,5 έως 23,5 ίντσες και ζυγίζουν 55 έως 70 λίβρες.

Προσωπικότητα

Το Lab έχει τη φήμη ότι είναι μια από τις πιο γλυκιές ράτσες και το αξίζει. Είναι εξωστρεφή, πρόθυμα να ευχαριστήσουν και είναι φιλικά τόσο με ανθρώπους όσο και με άλλα ζώα.

Εκτός από μια τρομερή προσωπικότητα, έχουν την ευφυΐα και την προθυμία να ευχαριστήσουν που τους κάνει εύκολα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση είναι σίγουρα απαραίτητη γιατί αυτή η ράτσα έχει πολλή ενέργεια και πληθωρικότητα. Η εργασιακή κληρονομιά του Lab σημαίνει ότι είναι δραστήρια. Αυτή η ράτσα χρειάζεται δραστηριότητα, τόσο σωματική όσο και πνευματική, για να είναι ευτυχισμένη. Υπάρχει κάποια διακύμανση στο επίπεδο δραστηριότητας των Labs: μερικά είναι θορυβώδη, άλλα είναι πιο χαλαρά. Όλα ευδοκιμούν στη δραστηριότητα.

Υγεία

Τα Labrador Retrievers είναι γενικά μια υγιείς ράτσα αλλά όπως όλα τα σκυλιά είναι επιρρεπείς σε ορισμένες ασθένειες. Δε σημαίνει ότι θα νοσήσουν όλα, αλλά θα πρέπει να προσέχετε περισσότερο για αυτά τα προβλήματα υγείας.

Δυσπλασία ισχίου: Η δυσπλασία του ισχίου είναι μια κληρονομική πάθηση κατά την οποία το μηριαίο οστό δεν εφαρμόζει σφιχτά στην άρθρωση του ισχίου. Μερικοί σκύλοι παρουσιάζουν πόνο και αδυναμία στο ένα ή και στα δύο πίσω πόδια, αλλά μπορεί να μην παρατηρήσετε κανένα σημάδι ενόχλησης σε έναν σκύλο με δυσπλασία ισχίου. Καθώς ο σκύλος γερνά, μπορεί να εμφανίσει αρθρίτιδα. Ο ακτινολογικός έλεγχος για δυσπλασία ισχίου γίνεται από το Orthopedic Foundation for Animals ή το Πρόγραμμα Βελτίωσης Ισχίου του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια. Σκύλοι με δυσπλασία ισχίου δεν πρέπει να ζευγαρώνουν.

Δυσπλασία αγκώνα: Αυτή είναι μια κληρονομήσιμη πάθηση κοινή σε μεγαλόσωμους σκύλους. Πιστεύεται ότι προκαλείται από διαφορετικούς ρυθμούς ανάπτυξης των τριών οστών που αποτελούν τον αγκώνα του σκύλου, προκαλώντας χαλάρωση των αρθρώσεων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση του προβλήματος ή φαρμακευτική αγωγή για τον έλεγχο του πόνου.

Osteochondrosis Dissecans (OCD): Αυτή η ορθοπεδική πάθηση, που προκαλείται από ακατάλληλη ανάπτυξη του χόνδρου στις αρθρώσεις, εμφανίζεται συνήθως στους αγκώνες, αλλά έχει παρατηρηθεί και στους ώμους. Προκαλεί επώδυνη σκλήρυνση της άρθρωσης, σε σημείο που ο σκύλος δεν μπορεί να λυγίσει τον αγκώνα του. Μπορεί να ανιχνευθεί σε σκύλους ήδη από την ηλικία των τεσσάρων έως εννέα μηνών. Η υπερβολική χρήση τροφών για κουτάβια με «φόρμουλα ανάπτυξης» ή τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξή του.

Καταρράκτης: Όπως και στον άνθρωπο, ο καταρράκτης του σκύλου χαρακτηρίζεται από θολά σημεία στον φακό των ματιών που μπορεί να αναπτυχθούν με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί να αναπτυχθούν σε οποιαδήποτε ηλικία και συχνά δεν επηρεάζουν την όραση, αν και ορισμένες περιπτώσεις προκαλούν σοβαρή απώλεια. Οι σκύλοι αναπαραγωγής θα πρέπει να εξετάζονται από πιστοποιημένο κτηνίατρο οφθαλμίατρο για να βεβαιωθεί ότι δεν έχουν κληρονομική οφθαλμική νόσο πριν από την εκτροφή τους. Ο καταρράκτης μπορεί συνήθως να αφαιρεθεί χειρουργικά με καλά αποτελέσματα.

Προοδευτική Ατροφία Αμφιβληστροειδούς (PRA): Η PRA είναι μια οικογένεια οφθαλμικών παθήσεων που περιλαμβάνει τη σταδιακή επιδείνωση του αμφιβληστροειδούς. Στην αρχή της νόσου, οι σκύλοι εμφανίζουν μειωμένη όραση κατά τις νυχτερινές ώρες. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, χάνουν και την ημερήσια όρασή τους. Πολλοί σκύλοι προσαρμόζονται σε περιορισμένη ή πλήρη απώλεια όρασης πολύ καλά, εφόσον το περιβάλλον τους παραμένει το ίδιο.

Επιληψία: Τα Labs μπορεί να υποφέρουν από επιληψία, η οποία προκαλεί ήπιες ή σοβαρές κρίσεις. Οι επιληπτικές κρίσεις μπορεί να εκδηλωθούν από ασυνήθιστη συμπεριφορά, όπως να τρέχουν σαν να τα κυνηγούν η να κρύβονται. Οι επιληπτικές κρίσεις είναι τρομακτικές, αλλά η μακροπρόθεσμη πρόγνωση για σκύλους με ιδιοπαθή επιληψία είναι γενικά πολύ καλή. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι κρίσεις μπορούν να προκληθούν από πολλά άλλα πράγματα εκτός από την ιδιοπαθή επιληψία, όπως μεταβολικές διαταραχές, μολυσματικές ασθένειες που επηρεάζουν τον εγκέφαλο, όγκους, έκθεση σε δηλητήρια, σοβαρούς τραυματισμούς στο κεφάλι και άλλα. Επομένως, εάν το Lab σας έχει επιληπτικές κρίσεις, είναι σημαντικό να τους πάτε στον κτηνίατρο αμέσως για έλεγχο.

Δυσπλασία τριγλώχινας βαλβίδας (TVD): Η TVD είναι ένα συγγενές καρδιακό ελάττωμα που έχει αυξηθεί στη ράτσα Labrador. Τα κουτάβια γεννιούνται με TVD, η οποία είναι μια δυσπλασία της τριγλώχινας βαλβίδας στη δεξιά πλευρά της καρδιάς. Μπορεί να είναι ήπια ή σοβαρή. Μερικοί σκύλοι ζουν χωρίς συμπτώματα, άλλα πεθαίνουν. Το TVD ανιχνεύεται με υπερηχογράφημα. Η έρευνα συνεχίζεται για να μάθουμε πόσο διαδεδομένο είναι στη ράτσα, καθώς και η θεραπεία.

Μυοπάθεια: Η μυοπάθεια επηρεάζει τους μύες και το νευρικό σύστημα. Τα πρώτα σημάδια εμφανίζονται νωρίς, σε ηλικία μόλις έξι εβδομάδων και συχνά σε ηλικία επτά μηνών. Ένα κουτάβι με μυοπάθεια είναι κουρασμένο και δύσκαμπτο όταν περπατά. Μπορεί να καταρρεύσει μετά την άσκηση. Με τον καιρό, οι μύες ατροφούν και ο σκύλος μετά βίας μπορεί να σταθεί ή να περπατήσει. Δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά η ξεκούραση και η διατήρηση του σκύλου σε ζεστό περιβάλλον φαίνεται να μειώνει τα συμπτώματα. Τα σκυλιά με μυοπάθεια δεν πρέπει να εκτρέφονται γιατί θεωρείται κληρονομική ασθένεια.

Γαστρική διαστολή – Volvulus: Αυτή είναι μια απειλητική κατάσταση για τη ζωή που επηρεάζει τους μεγαλόσωμους σκύλους με μεγάλο στήθος όπως τα Dachshund, ειδικά εάν καταναλώνουν ένα μεγάλο γεύμα την ημέρα, τρώνε γρήγορα, πίνουν μεγάλες ποσότητες νερού ή ασκούνται έντονα μετά το φαγητό. Το πρόβλημα αυτό εμφανίζεται όταν το στομάχι διαστέλλεται με αέρα και στη συνέχεια συστρέφεται. Ο σκύλος δεν είναι σε θέση να κάνει εμετό για να απαλλαγεί από τον υπερβολικό αέρα στο στομάχι του και έτσι η ροή του αίματος στην καρδιά παρεμποδίζεται. Η αρτηριακή πίεση πέφτει και ο σκύλος παθαίνει σοκ. Χωρίς άμεση ιατρική φροντίδα, ο σκύλος μπορεί να πεθάνει. Υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχει αυτή την πάθηση, λόγω της διογκωμένης του κοιλιάς, βγάζει υπερβολικά σάλια και προσπαθεί να κάνει έμετο αλλά δεν μπορεί. Παρουσιάζει επίσης, σημάδια ανησυχίας, κατάθλιψης, αδυναμίας και έντονο καρδιακό παλμό. Εάν παρατηρήσετε μερικά από αυτά τα συμπτώματα θα πρέπει να επισκεφτείτε σύντομα τον κτηνίατρο σας. 

Οξεία υγρή δερματίτιδα: Η οξεία υγρή δερματίτιδα είναι μια δερματική πάθηση κατά την οποία το δέρμα είναι κόκκινο και φλεγμονώδες. Προκαλείται από βακτηριακή λοίμωξη. Το πιο κοινό όνομα αυτής της πάθησης είναι hot spots. Η θεραπεία περιλαμβάνει κούρεμα, μπάνιο με φαρμακευτικό σαμπουάν και αντιβιοτικά.

Παγωμένη ουρά: Η παγωμένη ουρά είναι μια καλοήθης, αν και επώδυνη κατάσταση, κοινή στα Labs και σε άλλα retriever. Προκάλεσε επίσης την ουρά limber, έκανε την ουρά του σκύλου να χαλαρώσει. Ο σκύλος μπορεί να δαγκώσει στην ουρά. Δεν προκαλεί ανησυχία και συνήθως υποχωρεί από μόνο του σε λίγες μέρες. Θεωρείται ότι είναι πρόβλημα με τους μύες μεταξύ των σπονδύλων στην ουρά.

Λοιμώξεις των αυτιών: Η αγάπη του Lab για το νερό, σε συνδυασμό με το ευαίσθητο αυτί τους τα κάνει επιρρεπή σε μολύνσεις αυτιών. Ο εβδομαδιαίος έλεγχος και ο καθαρισμός εάν είναι απαραίτητο βοηθά στην πρόληψη της μόλυνσης.

Φροντίδα

Το αξιαγάπητο Lab πρέπει να είναι γύρω από την οικογένειά του και σίγουρα δεν είναι σκύλος της αυλής. Εάν μείνουν μόνοι για πολύ καιρό, πιθανότατα θα αμαυρώσουν την άψογη φήμη τους: Ένα μοναχικό Lab είναι ικανό να σκάβει, να μασάει ή να βρει άλλες καταστροφικές διεξόδους για να εκτονώσει την ενέργειά του.

Τα Lab δείχνουν κάποια διακύμανση στα επίπεδα δραστηριότητάς τους, αλλά όλα χρειάζονται δραστηριότητα, τόσο σωματική όσο και πνευματική. Καθημερινοί περίπατοι διάρκειας 30 λεπτών, μια περιπέτεια στο πάρκο σκύλων ή ένα παιχνίδι, είναι μερικοί τρόποι για να βοηθήσετε το Lab σας να καταναλώσει ενέργεια. Ωστόσο, ένα κουτάβι δεν πρέπει να πηγαίνει για πολύ μεγάλους περιπάτους και πρέπει να παίζει για λίγα λεπτά τη φορά. Τα Labrador Retrievers θεωρούνται «εργασιομανείς» και θα εξαντληθούν. Εναπόκειται σε εσάς να τερματίσετε τα παιχνίδια και τις προπονήσεις.

Τα Labs έχουν τόσο καλή φήμη που ορισμένοι ιδιοκτήτες πιστεύουν ότι δεν χρειάζονται εκπαίδευση. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Χωρίς εκπαίδευση, ένα Lab θα γίνει σύντομα ένα πολύ μεγαλόσωμο, θορυβώδες σκυλί. Ευτυχώς, τα Labs εκπαιδεύονται εύκολα. στην πραγματικότητα, συχνά διαπρέπουν σε διαγωνισμούς υπακοής.

Ξεκινήστε με τα μαθήματα κουταβιών, τα οποία όχι μόνο διδάσκουν στο κουτάβι σας καλούς τρόπους, αλλά το βοηθά να μάθει πώς να είναι άνετα με άλλα σκυλιά και ανθρώπους. Αναζητήστε ένα μάθημα που χρησιμοποιεί θετικές μεθόδους εκπαίδευσης που ανταμείβουν το σκυλί για να το κάνει σωστά, αντί να τον τιμωρεί επειδή το έκανε λάθος.

Θα χρειαστεί να προσέχετε ιδιαίτερα εάν μεγαλώνετε ένα Lab. Μην αφήνετε το κουτάβι σας να τρέχει και να παίζει σε πολύ σκληρές επιφάνειες όπως στο πεζοδρόμιο μέχρι να γίνει τουλάχιστον δύο ετών και να σχηματιστούν πλήρως οι αρθρώσεις του. Το κανονικό παιχνίδι στο γρασίδι είναι καλό, όπως και η ευκινησία του κουταβιού, με μικρά άλματα.

Όπως όλα τα retriever, το Lab είναι πιο χαρούμενα όταν κάνουν κάτι, οτιδήποτε, να κουβαλήσουν στο στόμα τους. Λατρεύουν επίσης να μασούν, γι’ αυτό φροντίστε να έχετε διαθέσιμα παιχνίδια όλη την ώρα – εκτός αν θέλετε να μασήσει τον καναπέ σας. Και όταν φεύγετε από το σπίτι, είναι συνετό να κρατάτε το Lab σας σε ένα κλουβί, ώστε να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα μασώντας πράγματα που δεν πρέπει.

Σίτιση

Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 2,5 έως 3 φλιτζάνια ξηράς τροφής καλής ποιότητας την ημέρα, χωρισμένη σε δύο γεύματα.

Σημείωση: Η ποσότητα κατανάλωσης της τροφής εξαρτάται από το μέγεθος, την ηλικία, την σωματική διάπλαση, τον μεταβολισμό και το επίπεδο δραστηριότητάς του. Δεν χρειάζονται όλα τα σκυλιά την ίδια ποσότητα τροφής. Φυσικά ένας πολύ δραστήριος σκύλος θα χρειαστεί περισσότερη τροφή από έναν όχι τόσο δραστήριο. Η ποιότητα της τροφής που αγοράζετε κάνει επίσης τη διαφορά. ‘Όσο καλύτερη είναι η τροφή τόσο περισσότερο θα θρέψει το σκυλί σας.

Διατηρήστε το Lab σας σε καλή φυσική κατάσταση μετρώντας το φαγητό του και ταΐζοντάς το δύο φορές την ημέρα. Εάν δεν είστε σίγουροι αν είναι υπέρβαρο θα πρέπει να του κάνετε το οφθαλμικό τεστ και το τεστ χεριού.

Αρχικά, θα πρέπει να τον κοιτάξετε από κάτω. Θα πρέπει να μπορείτε να δείτε τη μέση του. Στη συνέχεια, τοποθετήστε τα χέρια σας στην πλάτη του, τους αντίχειρες κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, με τα δάχτυλα προς τα κάτω. Θα πρέπει να μπορείτε να αισθάνεστε αλλά να μην βλέπετε τα πλευρά του χωρίς να χρειάζεται να πιέζετε δυνατά. Εάν δεν μπορείτε, χρειάζεται λιγότερο φαγητό και περισσότερη άσκηση.

Θα χρειαστεί να προσέχετε ιδιαίτερα εάν μεγαλώνετε ένα Lab. Αυτοί οι σκύλοι μεγαλώνουν πολύ γρήγορα μεταξύ τεσσάρων και επτά μηνών, γεγονός που τους καθιστά ευαίσθητους σε διαταραχές των οστών. Ταΐστε το κουτάβι σας με μια τροφή υψηλής ποιότητας, χαμηλών θερμίδων που το εμποδίζει να αναπτυχθεί πολύ γρήγορα.

Για περισσότερα σχετικά με τη διατροφή του Lab σας, ανατρέξτε στις οδηγίες μας για την αγορά της σωστής τροφής, τη σίτιση του κουταβιού σας ή τη σίτιση του ενήλικου σκύλου σας.

Χρώμα Τριχώματος και Περιποίηση

Το κομψό και εύκολο τρίχωμα των Lab έχει δύο στρώσεις: ένα κοντό, παχύ, ίσιο μέρος και ένα μαλακό, ανθεκτικό στις καιρικές συνθήκες υπόστρωμα. Το τρίχωμα δύο στρώσεων τα προστατεύει από το κρύο και την υγρασία, κάτι που τους βοηθά στο ρόλο τους ως ιχνηλάτες για κυνηγούς.

Το τρίχωμα διατίθεται σε τρία χρώματα: καφέ, μαύρο και κίτρινο. Το μαύρο ήταν το αγαπημένο χρώμα μεταξύ των πρώιμων κτηνοτρόφων, αλλά με τα χρόνια, το κίτρινο και τα σοκολατί Labs έγιναν τα δημοφιλέστερα. Μερικοί κτηνοτρόφοι άρχισαν πρόσφατα να πωλούν “σπάνια” χρωματιστά Labrador Retrievers , όπως το πολικό λευκό ή το κόκκινο της αλεπούς. Αυτές οι αποχρώσεις δεν είναι πραγματικά σπάνιες – είναι μια παραλλαγή του κίτρινου Lab.

Η περιποίηση δεν είναι πολύ πιο εύκολη από ό,τι με ένα Lab, αλλά η ράτσα χάνει τρίχωμα – πολύ. Αγοράστε μια ποιοτική ηλεκτρική σκούπα και βουρτσίστε τον σκύλο σας καθημερινά, ειδικά όταν πέφτει, για να φύγει η περίσσεια τρίχα.

Τα Labs χρειάζονται ένα μπάνιο περίπου κάθε δύο μήνες για να έχουν καθαρή όψη και να μυρίζουν όμορφα. Φυσικά, εάν το Lab σας κυλιστεί σε μια λακκούβα λάσπης ή κάτι αποκρουστικό, είναι καλό να τους κάνετε μπάνιο πιο συχνά.

Βουρτσίστε τα δόντια του Lab σας τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα για να αφαιρέσετε τη συσσώρευση πέτρας και τα βακτήρια που κρύβονται μέσα σε αυτήν. Το καθημερινό βούρτσισμα είναι ακόμα καλύτερο αν θέλετε να αποτρέψετε την ασθένεια των ούλων και την κακοσμία του στόματος.

Κόψτε τα νύχια του μία ή δύο φορές το μήνα. Αν ακούτε έναν χαρακτηριστικό ήχο σαν κλικ στο πάτωμα, τότε είναι πολύ μακριά. Τα κοντά νύχια διατηρούν τα πόδια σε καλή κατάσταση και αποτρέπουν τις γρατζουνιές στα πόδια σας όταν πηδάει με χαρά πάνω σας. 

Τα αυτιά τους θα πρέπει να ελέγχονται κάθε εβδομάδα για ερυθρότητα ή άσχημη οσμή, που μπορεί να υποδηλώνει μόλυνση. Όταν ελέγχετε τα αυτιά του σκύλου σας, σκουπίστε τα με ένα βαμβάκι εμποτισμένο με απαλό καθαριστικό αυτιών με ισορροπημένο pH για να αποτρέψετε τις μολύνσεις. Μην εισάγετε τίποτα στον ακουστικό πόρο. απλά καθαρίστε το εξωτερικό. Επειδή οι μολύνσεις του αυτιού είναι συχνές στα Labs, καθαρίστε τα αυτιά μετά το μπάνιο, το κολύμπι ή κάθε φορά που ο σκύλος σας έχει βραχεί. Αυτό βοηθά στην πρόληψη της μόλυνσης.

Αρχίστε να συνηθίζετε το Lab σας στο βούρτσισμα και την εξέταση όταν είναι κουτάβι. Να παίζετε συχνά με τα πόδια τους – οι σκύλοι είναι ευαίσθητοι εκεί – και κοιτάξτε μέσα στο στόμα τους. Κάντε την περιποίηση μια θετική εμπειρία γεμάτη επαίνους και ανταμοιβές και θα βάλετε τις βάσεις για εύκολες κτηνιατρικές εξετάσεις όταν θα είναι ενήλικας.

Καθώς περιποιείστε, ελέγξτε για πληγές, εξανθήματα ή σημάδια μόλυνσης όπως ερυθρότητα, ευαισθησία ή φλεγμονή στο δέρμα, στη μύτη, στο στόμα και στα μάτια και στα πόδια. Τα μάτια πρέπει να είναι καθαρά, χωρίς ερυθρότητα ή εκκρίσεις. Η προσεκτική εβδομαδιαία εξέταση θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε πιθανά προβλήματα υγείας έγκαιρα.

Παιδιά και άλλα Κατοικίδια

Το Labrador Retriever όχι μόνο αγαπά τα παιδιά, αλλά απολαμβάνουν την ταραχή που φέρνουν μαζί τους. Θα παρευρεθούν ευχαρίστως στο πάρτι γενεθλίων ενός παιδιού, και μάλιστα πρόθυμα θα φορέσουν ένα καπέλο για πάρτι. Όπως όλα τα σκυλιά, ωστόσο, πρέπει να εκπαιδεύονται πώς να μάθουν να συμπεριφέρονται στα παιδιά – και τα παιδιά πρέπει να μάθουν πώς να συμπεριφέρονται στο σκυλί.

Θα πρέπει πάντα να διδάσκετε στα παιδιά πώς να πλησιάζουν και να αγγίζουν τα σκυλιά και να επιβλέπετε πάντα για τυχόν αλληλεπιδράσεις μεταξύ σκύλων και μικρών παιδιών για να αποτρέψετε οποιοδήποτε δάγκωμα ή τράβηγμα αυτιού ή ουράς. Επίσης, διδάξτε στο παιδί σας να μην πλησιάζει ποτέ κανένα σκύλο ενώ τρώει ή κοιμάται ή να προσπαθεί να του πάρει την τροφή του. Κανένας σκύλος, όσο φιλικός κι αν είναι, δεν πρέπει ποτέ να μείνει χωρίς επίβλεψη με ένα παιδί.

Εάν ένα Lab είχε αρκετή έκθεση σε άλλους σκύλους, γάτες και μικρά ζώα και έχει εκπαιδευτεί πώς να αλληλεπιδρά μαζί τους, θα είναι φιλικό και με άλλα κατοικίδια.